Pagrindinis diskusijų puslapis

Nacionalistas - Tautininkas - Patriotas - Žygeivis - Laisvės karys (Kalba - Istorija - Tauta - Valstybė)

"Diskusijų forumas" ir "Enciklopedija" (elektroninė virtuali duomenų bazė)
Pagrindinis diskusijų puslapis
Dabar yra 08 Geg 2024 09:13

Visos datos yra UTC + 2 valandos [ DST ]




Naujos temos kūrimas Atsakyti į temą  [ 11 pranešimai(ų) ] 
Autorius Žinutė
StandartinėParašytas: 01 Gru 2019 23:53 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina
Horodlės unija (arba Horodlės susitarimai, Horodlės privilegija) – 3 aktų Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos ir Lenkijos karalystės atstovų susitarimas, sudarytas 1413 m. spalio 2 d. Horodlėje, Lenkijoje.


Horodlės unija
https://lt.wikipedia.org/wiki/Horodl%C4%97s_unija

Prielaidos

Po 1410 m. Žalgirio mūšio sustiprėjo Lenkijos tarptautinė padėtis, susidarė galimybių klostytis jos hegemonijai Vidurio Rytų Europoje, bet tam trukdė 1411 m. Torūnės taika.

Horodlės susitarimais siekta iš naujo sureguliuoti Lenkijos karalystės ir Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos, jų valdovų Jogailos ir Vytauto Didžiojo santykius, parodyti abiejų valstybių vieningumą rengiantis karui su Vokiečių ordinu, kuris ir įvyko 1414 m.

Horodlėje sudaryti 3 aktai:

valdovų Jogailos ir Vytauto,
Lietuvos didikų,
Lenkijos ponų
.

Jogailos ir Vytauto akte valdovai pažymi, kad, norėdami apsaugoti Lietuvos Didžiąją Kunigaikštiją nuo Vokiečių ordino, ją iš naujo prijungia prie Lenkijos karalystės. Bažnyčioms garantuojamos tokios pat privilegijos kaip Lenkijos karalystėje. Katalikų tikėjimo Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos ponai ir bajorai irgi naudosis tokiomis pat teisėmis kaip ir Lenkijos karalystės ponai bei bajorai. Jiems patvirtintas tėvoninių ir dovanotų žemių valdymas. Abiejų valstybių elitas įpareigojamas ištikimai tarnauti Jogailai ir Vytautui, taip pat jų įpėdiniams, pastarųjų nerinkti vieniems be kitų žinios.

Lietuvių bajorų 47 šeimoms suteikti lenkų herbai. Tik juos gavusieji ir tik katalikai galėjo naudotis duotomis privilegijomis. Taip neteko teisinės galios ankstesnės Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos valdovų privilegijos.

Lenkijos karalystės pavyzdžiu steigiamos Trakų vaivadija ir Vilniaus vaivadija, o Žemaitijos kunigaikštystei suteiktos vaivadijos teisės, steigiamos vaivadų ir kaštelionų pareigybės.

Lietuvos didikų akte konstatuojama, kad Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos bajorai, atsidėkodami už Lenkijos karalystės bajorų įsipareigojimą juos remti, pasižada, kad Lietuvos Didžioji Kunigaikštija bus unijoje su Lenkijos karalyste, be lenkų bajorų žinios nepradės karo; skelbiama ištikimybė Jogailai ir Vytautui, šiam mirus, jo įpėdinį pasižadama rinkti tik pritarus Lenkijos karaliui ir luomams.

Lenkų ponų akte pažymima, kad, siekdami vienybės, jie lietuvių bajorams suteikė lenkų herbus su teise juos paveldėti. Manoma, kad tuo lenkų bajorija siekė Lietuvos Didžiąją Kunigaikštiją pajungiančių Lenkijos karalystei (Karūnai) ryšių, išreikštų besiformuojančio Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos bajorų luomo globa. Abi pusės pareiškė nepradėsiančios karo be vienos iš jų sutikimo.

Reikšmė

Horodlės susitarimų aktuose deklaruojamas Lietuvos katalikiškumas, Žemaitijos priklausomybė Lietuvai; abu teiginius ginčijo Vokiečių ordinas. Įsteigtos dignitorijos ir suteikti herbai leido Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos ir Lenkijos karalystės bajorus suvienyti į vieną luomą.

Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos valdovo institucijos tęstinumo patvirtinimu lenkų ponai neteko galimybės inkorporuoti Lietuvos Didžiąją Kunigaikštiją į Lenkijos karalystę, bet Lietuvos Didžiosios Kunigaikštijos bajorai turėjo taikstytis su Lenkijos siuzerenitetu. Jie gavo teisę dalyvauti Lenkijos karaliaus rinkimuose. Horodlės susitarimai – kompromisiniai.

Городельская уния 2 октября 1413 года


https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0 ... 0%B8%D1%8F

https://eadaily.com/ru/news/2017/10/02/ ... kuyu-uniyu

http://history-belarus.by/pages/events/unia_gorodlo.php

https://history.wikireading.ru/52233

Городе́льская у́ния — договор между Королевством Польским и Великим княжеством Литовским, подписанный в Городло на реке Западный Буг (на территории современной Польши) 2 октября 1413 года.

Всего в Городло было подписано три документа:

- акт польской шляхты о приёме литовских бояр в своё гербовое братство (акт об адопции),
- ответный акт литовских бояр,
- документ, излагавший условия унии и привилегии литовских бояр (так называемый Городельский привилей).


Последний был издан совместно от лица великого князя литовского Витовта и короля польского Ягайло в двух экземплярах: по одному для каждой стороны[1].

Содержание

1 Значение
2 Список гербов
3 Примечания
4 Литература

Значение

Подписанные акты регулировали отношения Великого княжества Литовского и Королевства Польского.

По сравнению с неясным термином «соединение (примыкание)», которым оперировал Кревский акт, «присоединение» означало очевидное подавление литовской государственности, а для высшего литовского дворянства, едва начавшего политически проявлять себя, это знаменовало включение его в польские сословные институты (подобной уступкой Польше пытались предохранить Жямайтию от претензий Тевтонского ордена)[2].

Витовт признал верховную власть короля; часть вотчинных прав на Литву Ягайлы переходила польскому государству и титул верховного князя Литвы становился элементом польского королевского титула.

Одновременно вводился наследственный институт великого князя литовского, что отменяло установленное Виленско-Радомским актом возобновление прямого правления польского короля после смерти Витовта.

Витовт занял первое место в коронном совете и стал вторым по значению лицом во властной системе соединённого государства.

Кроме того, в Литве вводилось одинаковое с Польшей административное деление (в связи с чем учреждались должности виленских и трокских воевод и каштелянов); литовские бояре-католики получали права польской шляхты[3], а также польские гербы.

Эти изменения затронули 47 родов.

Общие шляхетские сеймы намечалось созывать в Люблине или в Парчеве.

Список гербов

Бояре Великого княжества литовского, принявшие католицизм, получили права и привилегии польской шляхты, а также право использовать следующие польские гербы[4]:

Абданк (польск. Awdaniec, Abdank)
Богория (польск. Bogoria)
Циолек (польск. Ciołek)
Дембно (польск. Dębno)
Долива (польск. Doliwa)
Доленга (польск. Dołęga)
Дрия (польск. Drya)
Дзялоша (польск. Działosza)
Геральт — Осморуг (польск. Gierałt — Osmoróg)
Годземба (польск. Godziemba)
Гриф (польск. Gryf)
Гримала (польск. Grzymała)
Янина (польск. Janina)
Ястржембец (польск. Jastrzębiec)
Елита (польск. Jelita)
Копач — Топач (польск. Kopacz — Topacz)
Корчак (польск. Korczak)
Кот морской (польск. Kot Morski)
Кушаба (польск. Kuszaba)
Лелива (польск. Leliwa)
Лис (польск. Lis)
Лабендзь (польск. Łabędź)
Лодзя (польск. Łodzia)
Любич (польск. Lubicz)
Наленч (польск. Nałęcz)
Новина (польск. Nowina)
Одровонж (польск. Odrowąż)
Огончик (польск. Ogończyk)
Окша (польск. Oksza)
Осория (польск. Ossoria)
Першала (польск. Pierzchała)
Побог (польск. Pobóg)
Помян (польск. Pomian)
Порай (польск. Poraj)
Пулкозиц (польск. Półkozic)
Равич (польск. Rawicz)
Роля (польск. Rola)
Сулима (польск. Sulima)
Сырокомля (польск. Syrokomla)
Шренява (польск. Szreniawa)
Свинка (польск. Świnka)
Топор (польск. Topór)
Трубы (польск. Trąby)
Тряска (польск. Trzaska)
Вадвич польск. Wadwicz
Венжик (польск. Wężyk)
Задора (польск. Zadora)
Заремба (польск. Zaremba)

Во время гражданской войны 1432—1438 годов в Великом княжестве Литовском, чтобы привлечь на свою сторону феодалов из антипольской партии, Сигизмунд Кейстутович распространил права, данные феодалам-католикам, на всех феодалов княжества независимо от их вероисповедания

Примечания

Полехов С. В. Городельская уния: взгляд через шесть столетий. 1413 m. Horodlės aktai (dokumentai ir tyrinėjimai). Akty horodelskie z 1413 roku (dokumenty i studia). Vilnius; Kraków, 2013 // Исторический вестник. Т. 7 (154): Литва, Русь и Польша XIII-XVI вв. — Москва, 2014. — С. 243.
https://runivers.ru/doc/historical-jour ... &ID=479633

Эдвардас Гудавичюс. История Литвы с древнейших времен до 1569 года. Том I. Перевод Г. И. Ефромова. Москва: Фонд имени И. Д. Сытина, Batrus, 2005. ISBN 5-94953-029-2. С. 226.
Ключевский В.О. Лекция 45. // Полный курс лекций по русской истории.

Литература

Гудавичюс Э. История Литвы с древнейших времен до 1569 года. — Том I. / Перевод Г. И. Ефромова. — М.: Фонд имени И. Д. Сытина, Batrus, 2005. — С. 225—229. ISBN 5-94953-029-2

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 06 Sau 2020 18:09 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina
С.В. Полехов, Городельская уния: взгляд через шесть столетий. 1413 m. Horodlės aktai (dokumentai ir tyrinėjimai). Akty horodelskie z 1413 roku (dokumenty i studia). Vilnius; Kraków, 2013 // Исторический вестник. Т. 7 (154): Литва, Русь и Польша XIII-XVI вв. Москва, 2014

https://www.academia.edu/7545172/%D0%A1 ... D0%B0_2014

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 06 Sau 2020 18:36 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina
Bibliografia

Stanisław Kutrzeba, Władysław Aleksander Semkowicz: Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1932.
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... =&lp=1&QI=

Korczak L. (red.), Unia horodelska 1413, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2014, ISBN 978-83-233-3841-3.

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 06 Sau 2020 19:12 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina

http://polishfreedom.pl/dokument/unia-w-horodle

http://polishfreedom.pl/images/upload/b ... iginal.jpg

Paveikslėlis

http://www.sedmitza.ru/data/586/599/1234/13976.jpg

Paveikslėlis

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 09 Vas 2020 19:26 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina

http://polishfreedom.pl/dokument/unia-w-horodle

In nomine Domini amen. Ad perpetuam rei memoriam. Debitores sumus spiritualis alimoniae salutaria illis pocula ministrare, quibus praesidentes temporalium commodorum paestamus suffragia, ut quos ad corporis neccessitatem sustentamus, salutus etiam ipsis, quantum nostra sufficit facultas, ministeria porrigamus, ne, dum temporalibus insistimus profectibus, vitae commoda negligere videamur et, unde dona benedictionis et bravium exspectamus sempiternum, inde vitae detrimenta sentiamus et praemiis destituti adoptatis nulla laboris nostri commoda consequamur. Expedit perquirere et debita attendere ratione, ut dum hominibus impartimur carnis beneficia, meditemur, qualiter ipsis caelestia praebeamus alimenta et, quos in hoc saeculo transistoriis rerum condimus copiis, illis viam aeternae beatitudinis demonstremus, quatinus et hic nostrae munificentiae cognoscant praesidia et tandem futurae gloriae compedia per exercitia directionis nostrae apprehendant in omnium Salvatore.

Proinde nos Wladislaus Dei gratia rex Poloniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cuyaviae, Lyttwaniae princeps supremus, Pomeraniae Russiaeque dominus et haeres etc. et Allexander alias Vytowdus magnus dux Lyttwaniae necnon terrarum Rusiae dominus et haeres etc. significamus tenore praesentium quibus expedit universis, praesentibus et futuris, praesentium notitiam habituris, quomodo terras Lyttwaniae et earum incolas, nostro subditos dominio, in quos saepe liberalitatis nostrae manum extendimus et profectui ipsorum intedentes multa frequentia statum et conditionem eorum semper studuimus facere meliorem ferventi desiderio cupientes in assumptae fidei devotione iugiter solidare et fundare, ut ipsos altissimus, quo praesente lumen fidei per nostram operam receperunt ad laudem et honorem sui nominis et eiusdem fidei catholicae augmentum, gratiae suae carismate confirmaret. Cum eos saepe munificentiae nostrae donis refecimus, summopere affectamus spiritualibus gratiis refovere et perquaeque legitima studia et labores id fervemus mancipare. Qui ut se in fidei constantia commodius exerceant et crescant de virtute in virtutem, iugum servitutis, quo hactenus fuerunt compediti et constricti, de cervice ipsorum deponentes et solventes, ex innatae nobis benignitatis clementia, ipsis libertates, immunitates, gratias, exemptiones et privilegia dari, catholicis solita, iuxta continentiam articulorum subscriptorum tenore praesentium concedimus et largimur.


1. Et primo, quamvis eo tempore, quoalmo Spiritu inspirante fidei catholicae recepta et cognita claritate coronam regni Poloniae assumpsimus, pro Christianae religionis incremento et bono statu et commodo terrarum nostrarum Lyttwaniae praedictarum ipsas et cum terris ac dominiis ipsis subiectis et connexis praefato regno nostro Poloniae appropriavimus, incorporavimus, coniunximus, univimus, adiunximus, confoederavimus de consensu unanimi nostro et aliorum fratrum nostrorum et omnium baronum, nobilium, procerum et boyarorum eiusdem terrae Lyttwaniae voluntate accedente et assensu, volentes tamen terras praedictas Lyttwanae propter hostiles insultus et insidias Cruciferorum et eis adhaerentium ac aliorum quorumcumque inimicorum, qui praefatas terras Lyttwaniae et regnum Poloniae demoliri nituntur et in ipsorum destructionem machinantur, in certitudine, securitate et tutela melioribus reponere et eis perpetuum commodum procurare, easdem terras, quas semper cum pleno dominio ac iure mero et mixto hactenus habuimus et habemus usquemodo a progenitoribus nostris et ordine geniturare tamquam domini legitimi, baronum, nobilium, boyarorum voluntare, ratihabitione et consensu adhibitis, praedicto regno Poloniae iterum et de novo incorporamus, invisceramus, appropriamus, coniungimus, adiungimus, confoederamus et perpetue anectimus, decernentes ipsas cum omnibus earum dominiis, terris, ducatibus, principatibus, districtibus, proprietatibus omnique iure mero et mixto coronae regni Poloniae perpetuis temporibus irrevocabiliter et irrefregabiliter semper esse unitas.

2. Caeterum omnes ecclesias terrarum Lyttwaniae praedictarum, tam cathedrales, quam collegiatas, parochiales et conventuales, videlicet Wylnensem et caeteras in eis erectas, erigendas, fundatas et fundandas, in omnibus ipsarum libertatibus, immunitatibus, privilegiis, exemptionibus et consuetudinibus universis conservamus harum serie mediante iuxta consuetudinem regni Poloniae.

3. Barones etiam nobiles boyari terrarum nostrarum Lyttwaniae praedictarum, donationibus, privilegiis et concessionibus ipsis per nos datis, impartitis et collatis, duntaxat catholici et Romanae Ecclesiae subiecti et quibus clenodia sunt concessa, gaudeant, participent et fruantur, prout barones et nobiles regni Poloniae suis potiuntur et fruuntur.


4. Item barones et nobiles praedicti bona ipsorum paternalia pari iure obtineant, sicut barones regni Poloniae sua noscuntur obtinere, et donationes nostras, super quibus litteras obtinent a nobis efficaces et fulcitas perpetui roboris firmitate, similiter obtinebunt et liberam habebunt ipsa vendendi, commutandi, alienandi, donandi et in usus suos convertendi facultatem, nostro tamen consensu ad hoc specialiter accedente, sic tamen, quod ipsa alienando, commutando vel donando coram nobis vel nostris officialibus iuxta consuetudinem regni Poloniae resignabunt.

5. Item post mortem patrum liberi non debent bonis haereditariis privari, sed ea cum sui successoribus possidere, prout barones et nobiles regni Poloniae sua possident et in usus convertunt beneplacitos.

6. Similiter uxoribus suis dotalitia in bonis et villis, quas ex successione paterna vel concessione nostra perpetua habuerint vel fuerint habituri, poterint assignare, prout in regno Poloniae assignantur. Filias autem, sorores, consanguineas et affines suas praefati barones et nobiles terrarum Lyttwaniae copulare poterint viris duntaxat catholicis et tradere coniugio iuxta beneplacitum eorum voluntatis et iuxta consuetudinem regni Poloniae ab antiquo observatam.

7. His autem libertatum concessionibus non obstantibus barones ad constructionem et erectionem castrorum, vias expeditionales facere et tributa dare iuxta antiquam consuetudinem astringantur.

8. Hoc specialiter expresso, quod omnes barones et nobiles terrarum Lyttwaniae fidelitatem et debitam ac christia nicam fidei constantiam nobic, videlicet Wladislao regi Poloniae et Allexandro alias Vytowdo magno duci Lyttwaniae et successoribus nostris, tenere debebunt et servare, prout barones et nobiles Regni Poloniae suis regibus tenere soliti sunt et servare. Super quo barones, boyari et proceres terrarum Lyttwaniae praedicti iuramentum nobis iam praestiterunt, prout clarius in litteris ipsorum, quas cum baronibus regni Poloniae sibi invicem concesserunt, continetur.


9. Pari modo sub fidei sacramento et sub bonorum suorum amissione nullis principibus aut baronibus vel aliis cuiuscunque conditionis hominibus, terris regni Poloniae adversari volentibus, consilia favorem et auxilia ministrabunt vel praestabunt, sed eos tamquam hostes terrae et dominorum Littwaniae totis viribus persequentur et ad nullum alium respectum habebunt, nisi ad nos et ad nostros successores, prout hoc ipsum barones et nobiles praedicti pro se et suis posteris, per fidei sacramentum cautionem praestiterunt et fecerunt.

10. Item dignitates, sedes et officia, prout in regno Poloniae institutae sunt, instituentur et locabuntur, in Vylna scilicet palatinus et castellanus Vilnenses, et demum in Troky et in aliis locis, ubi nobis videbitur expedire iuxta nostae beneplacitum voluntatis temporibus perpetuis duraturae. Et huiusmodi dignitarii non eligantur, nisi sint fidei catholicae cultores et subiecti Sanctae Romanae Ecclesiae etc. Nec etiam aliqua officia terrae perpetua, ut sunt dignitates castellanatus etc., nisi Christianae fidei cultoribus conferantur et ad consilia nostra admittantur et eis intersint, dum pro bono publico tractatus celebrantur, quia saepe disparitas cultus diversitatem inducit animorum et consilia patent talibus divulgata, quae traduntur secrete observanda.

11. Item omnes, quibus huiusmodi libertas et privilegia conceduntur, numquam nos Wladislaum regem Poloniae et Allexandrum Vitowdum magnum ducem Littwaniae, quoadusque vixerimus, et nostros successore, regs Poloniae et duces Littwaniae, a nobis et nostris successoribus statuendos et locandos, deserant vel recedant ab eisdem, sed sub fide et honore pariter et onore iuramenti fideliter et firmiter nobis et successoribus nostris adhaerebunt favoribus, consiliis et auxiliis perpetuis temporibus et in aevum.

12. Hoc etiam addito, quod praedicti barones et nobiles etc. Littwaniae post mortem Allexandri alias Witowdi magni ducis moderni nullum habebunt aut eligent pro magno principe et domino Littwaniae, nisi quem rex Poloniae vel ipsius successores cum consilio praelatorum et baronum Poloniae et terrarum Littwaniae duxerint eligendos, statuendos et locandos. Sic similiter praelati, barones et nobiles regni Poloniae, rege Poloniae sine liberis et successoribus legitimis decedente, regem et dominum non debent ipsis eligere sine scitu et consilio nostro, videlicet Allexandri magni ducis baronumque et nobilium terrarum Littwaniae praedictarum, iuxta tenorem et contenta priorum litterarum.


13. Praeterea praedictis libertatibus, privilegiis et gratiis tantummodo illi barones et nobiles terrae Littwaniae debent uti et guadere, quibus arma et clenodia nobilium regni Poloniae sunt concessa, et cultore Christianae religionis, Romanae Ecclesiae subiecti, et non scismatici vel alii infideles.

14. Item omnes litteras, quascumque regno Poloniae et terris Littwaniae ante octo vel septem annos ac post vel circa coronationem nostram concessimus et dedimus, tenore praesentium confirmamus, ratificamus, approbamus et robur perpetuum inponimus eisdem, habentes ipsas praesentibus pro insertis.

15. Hoc etiam addito specialiter et expresso, quod praefati barones et nobiles regni Poloniae et terrarum Littwaniae conventiones et paralamenta, quando necesse fuerit, in Lublin vel in Parczow et alias in loci aptis de consensu et voluntate nostra celebrabunt pro commodo et utilitate regni Poloniae et terrarum Littwaniae praedictarum meliori.

16. Praeterea nos Alexander alias Vitowdus de consensu serenissimi principis domini Wladislai regis Poloniae, fratris nostri carissimi, elegimus ad arma et clenodia nobilium regni Poloniae terrarum nostrarum Lyttwaniae nobiles infrascriptos, quos ipsi regni Poloniae nobiles simul cum omnibus, qui ex eorum stirpe originem suam ducunt, ad fraternitatis et consanguineitatis consortia receperunt. Et primo nobiles Lelywa Monywid palatinum Vylnensem, item Zadora Jawnum palatinum Trocensem, Rawa Mynigal castellanum Vilnensem, Lysy Sunigal castellanum Trocensem, Jastrzambczy seu Lazanky alias Bolesty Nagoro vocati Nemir, Tramby Hosticonem, Topori Butrim, item Labancz alis Skrzinsczy Goligunt, Poraye Nicolaum Bylimyn, Dambno Corewam, Odrowansch Wyssegerd, Wadwicz Petrum Mondygerd, Dria Nicolaum Tawtygerd, Habdanecz Johannem Gastoldi, Polukoza Wolczconem Culwa, Grifones Butowdum, Srzenawa Jadath, Pobodze Ralonem, Grzimala Johannem Rymowidowicz, Zaramba Gyneth Conczewicz, Pirzchala Dawxa, Nowyna Nicolaum Boynar, Dzaloscha Wolczconem Rocuthowicz, Copacz Gethawoth, Rola Dangel, Syrokomlya Jacobum Mingel, Cattus marinus Woyssnar Wylkolewicz, Powala Georgium Sangaw, item Pomyani Saka, Dolywa Naczkonem, Scharza Twerbuth, Dolanga Monstwild, Bogoria Stanislaum Wissigin, Janyna Woysim Daneycouicz, Bychawa Monstold, Swinka Andream Dewknetowicz, Kolda Mynimund Sessnicouicz, Sulima Rodywil, item Nalancz Coczanum, Lodza Miczusch, Gelytowe Gerdud, Corczacowe Czuppam, Byala Woydilonem Kusolowicz, Wanzik Conczanum Sukowicz, Czolek Iohannem Ewild, Godzamba Stanislaum Butowtowicz, Osmorog alias Geralt Surgutes de Reszkymi etc. Quibus quidem armis, clenodiis et proclamationibus praedicti nobiles, proceres et boyari terrarum Littwaniae exnunc et in antea perpetuis temporibus ubilibet gaudeant, potiantur, prout ipsis praefati nobiles regni Poloniae utifrui consueverunt et potiri.


Ut autem corroborationis et cautelae uberioris omnia praemissa accipiant firmitatem, praesentes fecimus sigillorum nostrorum munimine roborari, praesentibus et consentientibus ac ratumhabentibus reverendis in Christo dominis Nicolao Gneznensi archiepiscopo, Alberto Cracoviensi, Iohanne Wladislaviensi, Petro Poznaniensi, Iacobo Plocensi, Nicolao Vilnensi, Iohanne electo Leopoliensis metropolis, Mathia Premisliensi, Michaele Kyoviensi, Gregorio Wlodimiriensi, Sbigneo Camenecensi electo ecclesiarum episcopis, Chelmensi et Ceretensi ecclesiis vacantibus, necnon magnificis, validis et strenuis Cristino Cracoviensi castellano, Iohanne de Tarnow Cracoviensi, Nicolao de Michalow Sandomiriensi, Sandzywagio de Ostrorog Poznaniensi, Mathia de Wansosche Calisiensi, Iacobo de Coneczpole Siradiensi, Iohanne Liganza Lanciciensi, Mathia de Labischin Brestensi, Janussio de Cosczelecz Gnewcoviensi palatinis, Michaele de Bogumilouice Sandomiriensi, Johanne de Sczekocyni Lublinensi, Dobeslao de Oleschnicza Woynicensi, Floriano de Corithnicza Wisliciensi, Cristino de Kozeglowy Sandecensi, Martino de Krolikowo Gneznensi, Clemente de Mocrsko Radomiriensi, Domarath de Cobylyani Becensi, Mosticio de Staschov Poznaniensi, Janussio de Tholischcow Calisiensi, Martino de Calinow Siradiensi, Petro de Wlosczowa Dobrinensi, Alberto de Cosczol Brestensi, Iohanne de Lancoschin Lanciciensi, Cristino Cruschviciensi, Iohanne de Laczuchow Zavichostensi, Martino de Lubnicza Brezinensi, Stanislao Gamrath Polanecensi, Iohanne de Bogumilovice Czechoviensi, Mathia Coth Naklensi, Grottone de Jancovice Malogostiensi, Iwano de Obichow Strzemensi, Ianussio Furman Medzyrzecensi castellanis, Sbigneo de Brzeze Regni Poloniae marschalco, Petro Schaffranecz subcamerario, Martino de Wroczymowo vexillifero Cracoviensi, Paulo de Bogumilovice Cracoviensi, Nicolao de Strzelcze Sandomiriensi, Nicolao de Czarncov Poznaniensi, Iaka Calisiensi, Andrea de Ludbrancz Cuyaviensi, Petro de Wydawa Siradiensi, Nicolao de Suchodol Lublinensi, Petro de Thur Lanciciensi iudicibus.

Actum in oppido Hrodlo circa flumen Bug in paralamento seu congregatione generali die secunda mensis octobris, sub anno Domini millesimo quadringentesimo tredecimo. Datum per manus reverendi in Christo patris domini Alberti episcopi Cracoviensis, supremi cancellari regni Poloniae, nobis sincere dilecti. Scriptum vero per manus Czolkonis canonici Sandomiriensis, secreti nostro notarii.

Akta unii Polski z Litwą, 1385–1791, wyd. Stanisław Kutrzeba, Władysław Semkowicz, Kraków 1932, nr 51, s. 60–72.

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 09 Vas 2020 19:28 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina

http://polishfreedom.pl/dokument/unia-w-horodle

W imię Pańskie, amen.

Na wieczną rzeczy pamiątkę. Obowiązkiem naszym jest użyczać zbawiennego kruża z duchowym pokarmem tym, którym panując, w doczesnych pożytkach pomagamy; czyniąc zadość ich potrzebom cielesnym, powinniśmy również podawać, ile naszej możności starczy, pomoc do zbawienia; niech się nie zdaje, że starając się tylko o pożytki doczesne, zaniedbujemy największego szczęścia; niech nie doznamy zatracenia tam, gdzie darów błogosławieństwa i nagrody wiecznej czekamy, niech nie będziemy pozbawieni pożądanego uznania i wszelkich pożytków z pracy naszej. Należy pilnie uważać, abyśmy, dając ludziom cielesne dobrodziejstwa, rozmyślali i nad tym, jak byśmy mogli dać i niebieskie pokarmy, i wskazać drogę wiecznej szczęśliwości temu, komu udzielamy na tym świecie obfitości w rzeczach przemijających, by mogli i tutaj doznać pomocy naszej szczodrobliwości i jednocześnie dostąpić, w wykonaniu naszych wskazówek, przyszłej chwały w Zbawicielu świata.

Przeto my, Władysław, z Bożej łaski król polski, pan i dziedzic ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej, najwyższy książę litewski, Pomorza i Rusi itd., i Aleksander, czyli Witold, wielki książę litewski, pan i dziedzic ziem ruskich itd., oznajmujemy brzmieniem niniejszego wszystkim, komu należy, obecnym i przyszłym, którzy wiadomość o niniejszym mieć będą. Szczodrobliwą dłonią zlewając łaski na podległe naszemu panowaniu ziemie litewskie i ich mieszkańców, usiłowaliśmy zawsze stan i warunki ich bytu ulepszyć; gorąco pragnęliśmy utwierdzić i ugruntować ich na zawsze w wierze przyjętej, aby Najwyższy, za którego zrządzeniem a przez nasze staranie otrzymali światło wiary, wzmocnił ich łaską swoją ku chwale i czci imienia swego i pomnożeniu swej wiary katolickiej. Jak dawniej zasilaliśmy ich często darami szczodroty naszej, tak obecnie chcemy duchowymi łaskami ich ożywić, a prawem i pracą tym pewniej ich ująć. Przeto, aby się w stałości swej wiary lepiej ćwiczyli i z cnoty w cnotę wzrastali, zdejmujemy z nich jarzmo niewoli, którym dotąd byli skrępowani i związani, i z wrodzonej nam szczodrobliwości, brzmieniem niniejszego nadajemy i darowujemy im łaski, wolności, swobody i przywileje, które zwykle katolikom się dają, podług treści niżej pisanych artykułów.


[1] A naprzód, aczkolwiek w owym czasie, gdy po przyjęciu, z natchnieniem Ducha Św., światła wiary katolickiej dostąpiliśmy Korony Królestwa Polskiego, już wtedy dla pomnożenia chrześcijańskiej wiary oraz dla dobra i pożytku ziem naszych litewskich, takowe razem z ziemiami i państwami im podległymi i z niemi połączonymi, rzeczonemu Królestwu naszemu Polskiemu przywłaszczyliśmy, wcielili, połączyli, zjednoczyli, przydali, sprzymierzyli, z jednomyślną wolą naszą i zgodą braci naszych, oraz ze zgodą i przyzwoleniem wszystkich panów, szlachty, wielmożów i bojarów ziemi litewskiej; wszakże chcąc ziemie owe litewskie przed wrogimi najazdami i zdradami Krzyżaków i ich sprzymierzeńców oraz innych nieprzyjaciół (którzy ziemie litewskie i Królestwo Polskie starają się zburzyć i knują ich zniszczenie) w większym bezpieczeństwie i obronie postawić oraz zapewnić im wieczny pożytek, ziemie te – które zawsze pełną władzą i wszelkim prawem dotąd posiadaliśmy i posiadamy od przodków naszych i porządkiem urodzenia naszego, jako prawy pan – z wolą i zgodą panów, szlachty i bojarów, rzeczonemu Królestwu Polskiemu powtórnie znowu wcielamy, do wnętrzności kładziemy, przywłaszczamy, złączamy, przyłączamy, sprzymierzamy i na wieki przywiązujemy. Stanowimy jednocześnie, aby takowe, ze wszystkimi swoimi księstwami, ziemiami, własnościami, ze wszystkim prawem, na wieczne czasy nieodwołalnie i nierozerwalnie z Koroną Królestwa Polskiego były złączone.

[2] Wszystkie kościoły ziem litewskich, katedralne, kolegiaty, parafialne i zakonne, wileński i inne, tak założone i zbudowane, jak założyć i zbudować się mające, mocą niniejszego pisma, zgodnie z obyczajem Królestwa Polskiego, zachowamy we wszystkich ich wolnościach, przywilejach, egzempcjach i zwyczajach powszechnych.

[3] Panowie, szlachta i bojarowie ziem naszych litewskich mają, na równi z panami i szlachtą Królestwa Polskiego, używać i korzystać ze wszystkich udzielonych im przez nas nadań i przywilejów, o ile są katolikami i poddanymi Kościoła rzymskiego oraz mają nadane klejnoty herbowe.


[4] Przerzeczeni panowie i szlachta mają dzierżyć dobra swoje ojczyste jednakowym prawem, jak panowie Królestwa Polskiego swoje dzierżą; nadania nasze, na które listy wieczyste otrzymają, w ten sam sposób dzierżyć będą i mieć wolną możność sprzedawania ich, zamieniania, darowania i obracania na swój użytek; wszakże za osobnym przyzwoleniem naszym, tak iż sprzedaże te, zamiany lub darowizny mają być uskuteczniane przed nami lub urzędnikami naszymi, podług obyczaju Królestwa Polskiego.

[5] Po śmierci ojca dzieci nie mają być pozbawione dóbr dziedzicznych, lecz mają je ze swymi następcami dzierżyć, jak panowie i szlachta Królestwa Polskiego dzierżą i na swój dowolny użytek obracają.

[6] Mogą również wyznaczać żonom swoim oprawę na dobrach i wsiach, które dziedzicznie po rodzicach albo na mocy wieczystego nadania naszego posiadają lub posiadać będą, jak się to czyni w Królestwie Polskim.

[7] Panowie i szlachta ziem litewskich będą mogli łączyć córki, siostry, krewne i powinowate swe i dawać je w małżeństwo podług swego upodobania i stosownie do dawnego zwyczaju Królestwa Polskiego, lecz tylko mężom wyznania katolickiego.

[8] Nadanie powyższych swobód nie przeszkadza jednakże, że panowie są obowiązani do budowania zamków, do wypraw wojennych i do płacenia podatków, podług dawnego zwyczaju.

[9] Zastrzegamy szczególnie, że panowie i szlachta ziem litewskich mają zachować wierność i powinną stałość chrześcijańską nam, Władysławowi, królowi polskiemu, i Aleksandrowi, czyli Witoldowi, wielkiemu księciu litewskiemu, i następcom naszym, według tego, jak panowie i szlachta Królestwa Polskiego zachowują je swoim królom; na co ci panowie, bojarowie i wielmoże litewscy złożyli już nam przysięgę, jak to widać z listów, które sobie z panami Królestwa Polskiego wzajemnie wydali.


[10] W równej mierze zobowiązują się pod przysięgą i pod utratą dóbr swoich, że żadnym książętom, panom lub jakiegokolwiek innego stanu ludziom, nieprzyjaciołom Królestwa Polskiego, rady i pomocy dawać i udzielać nie będą, lecz przeciwnie, takowych, jako nieprzyjaciół ziemi i państw litewskich, wszelkimi siłami ścigać będą; i nikomu żadnych hołdów składać nie będą, tylko nam i następcom naszym, jak to rzeczeni panowie i szlachta za siebie i za swych potomków pod przysięgą nas zapewnili.

[11] Ustanowione będą na wieczne czasy dygnitarstwa, krzesła i urzędy, podług tych, które są w Królestwie Polskim, mianowicie, wojewoda i kasztelan w Wilnie, w Trokach i w innych miejscowościach, podług uznania i woli naszej.

[12] Dygnitarzami zaś tymi mają być tylko tacy, którzy są katolickiej wiary i podlegli świętemu rzymskiemu Kościołowi; również i wszelkie urzędy ziemskie dożywotnie, jak kasztelanie i inne, mają być nadawane tylko mężom chrześcijańskiej (katolickiej) wiary, i tacy tylko mają być do rady naszej dopuszczeni i w niej zasiadać, gdy będzie się toczyła narada o dobro publiczne; albowiem częstokroć różność wyznania wywołuje niezgodę umysłów, a stąd i rozgłaszanie tajemnych narad.

[13] Wszyscy ci, którym tego rodzaju przywileje i wolności się nadają, nigdy nas, Władysława, króla polskiego, i Aleksandra Witolda, wielkiego księcia litewskiego, póki żyć będziemy, i następców naszych, przez nas lub przez tychże następców naszych ustanowionych królów polskich i wielkich książąt litewskich, nie opuszczą ani nie odstąpią, lecz pod wiarą, czcią i przysięgą wiernie i stale przy nas i następcach naszych, na wieczne czasy i na zawsze, stać będą z życzliwością, radą i pomocą.

[14] Po śmierci Aleksandra, czyli Witolda, obecnego wielkiego księcia litewskiego, panowie i szlachta litewscy nikogo innego nie wezmą ani wybiorą na wielkiego księcia i pana Litwy, lecz tylko tego, kogo król polski lub jego następcy, z radą prałatów i panów polskich i litewskich, wybiorą i ustanowią. Nawzajem, gdyby król polski zszedł bez dzieci i prawnych następców, prałaci, panowie i szlachta Królestwa Polskiego nie powinni sobie obierać króla i pana bez wiedzy i zgody naszej, tj. wielkiego księcia Aleksandra, oraz panów i szlachty ziem litewskich, stosownie do brzmienia treści poprzednich umów.

[15] Z powyższych wolności, przywilejów i łask ci tylko z panów i szlachty ziem litewskich korzystać mają, którym są nadane herby i klejnoty szlachty Królestwa Polskiego i którzy są chrześcijańskiej wiary, podlegli rzymskiemu Kościołowi, nie zaś schizmatycy lub inni niewierni.

[16] Wszystkie listy, jakie Królestwu Polskiemu i ziemiom litewskim przed siedmiu lub ośmiu laty oraz potem albo podczas koronacji naszej nadaliśmy, brzmieniem niniejszego potwierdzamy, pochwalamy i mocą wieczną im nadajemy, uważając takowe za wpisane do obecnego przywileju.

[17] W szczególności to jeszcze dodajemy, iż rzeczeni panowie i szlachta Królestwa Polskiego i ziem litewskich będą odprawiali sejmy i zjazdy, kiedy tego będzie potrzeba, w Lublinie albo w Parczowie lub w innych miejscach dogodnych, za zgodą i wolą naszą, dla potrzeb i pożytku tegoż Królestwa Polskiego i ziem litewskich.

[18] My, Aleksander, czyli Witold, za zgodą najjaśniejszego pana Władysława, króla polskiego, brata naszego najmilszego, wybieramy do herbów i klejnotów szlachty polskiej niżej wymienioną szlachtę ziem naszych litewskich, którą szlachta polska, razem ze wszystkimi, którzy z ich rodu pochodzą, do wspólnego braterstwa i powinowactwa przyjęła. A naprzód szlachta herbu Leliwa przyjęła Monwida wojewodę wileńskiego, Zadora – Jawna wojewodę trockiego, Jastrzębiec, czyli Łazanki albo Bolesty, zwane Nagora, Niemira; Trąbki Hostyka, Topory Butryma, Łabędź, czyli Skrzyńscy, Goligunta, Poraje Mikołaja Bylimina, Dębno Korejwę, Odrowąż Wyszegierda, Wadowicz Piotra Mondigierda, Dryja Mikołaja Tawtigierda, Habdaniec Jana Gasztolda, Półkoza, Wołczka, Kulwę, Gryfy Butowta, Szreniawa Jadata, Pobodzy, Kalona, Grzymała Jana Rymowidowicza, Zaremba Ginejta Koncewicza, Pierzchała Daukszę, Nowina Mikołaja Bojnara, Działosza Wołczka, Rokutowicza, Kopacz Getowta, Rola Dangela, Syrokomla Jakuba Mingajła, Kot Morski Wojsznara, Wilkolewicza, Powała Jerzego Sangawa, Pomian Saka, Doliwa Naczka, Starża, Twerbuta, Dołęga Mostwilda, Bogoria Stanisława Wyszygina, Janina Wojszyma, Danejkowicza, Bychawa Monstolda, Świnka Andrzeja Dewknetowicza, Kolda, Minimunda, Sesnikowicza, Sulima Bodywiła, Nałęcz Koczana, Łodzia Mikusza, Jelitowie Gierbuda, Korczak Czuppę, Biała Wojdyła Kuszałowicza, Wężyk Koczana Sukowicza, Ciołek Jana Ejwilda, Godziemba Stanisława Butowtowicza, Osmorog czyli Gerałt Syruciów z Reszkini itd. Tych zaś herbów, klejnotów, zawołań wymienieni szlachta, wielmoże i bojarowie ziem litewskich odtąd na przyszłość, na wieczne czasy, wszędzie mają używać i posiadać, jak zwykła ich używać i posiadać szlachta Królestwa Polskiego.


Aby zaś wszystko powyższe większą moc powzięło, kazaliśmy niniejsze pismo pieczęciami naszymi utwierdzić. Obecnymi byli, zgodzili się i pochwalili powyższe […].

Działo się w mieście Horodle nad rzeką Bugiem, na sejmie walnym, w dzień 2 października roku Pańskiego 1413.

Dan przez ręce najczcigodniejszego w Chrystusie ojca księdza Wojciecha, biskupa krakowskiego, najwyższego Królestwa Polskiego kanclerza, nam szczerze miłego. Pisane ręką Ciołka, kanonika sandomierskiego, sekretarza naszego.

Historia ustroju i prawa w Polsce do 1772/1795. Wybór źródeł, oprac. S. Godek, M. Wilczek-Karczewska, Warszawa 2006, s. 38–42 (usunięto listę świadków).

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 09 Vas 2020 19:31 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina

http://polishfreedom.pl/dokument/unia-w-horodle

In the name of God, amen.

To the perpetual memory hereof. We are obligated to serve with spiritual sustenance and salvific ointments those unto whom, whilst presiding over them, we are to satisfy earthly needs, so that we may extend to them those ministries that we undertake because of the corporeal necessity as well as the salvific ones, to the extent we are able, so that, as long as we may insist upon things temporal progressing, we shall not appear as insisting upon things temporal whilst neglecting the eternal rewards for life, and therefrom we do expect the gifts of benediction and everlasting prize, and thence may sense nothing of detriments of the eternal life and may be destitute not of any of the commodities of our labour as otherwise adoptable. It is desirable that it be inquired and requires being attended through reasoning that, as we bestow the carnal benefices unto humans, we ought also to contemplate how we may proffer them celestial sustenance as-well, and whomsoever in this age we enrich with transient things abounding, to the same may we demonstrate the path of eternal life, and they may since experience the assistances of our munificence, and ultimately, apprehend the profit of future glory, through the exercises of our direction, in the Saviour of all men.

Therefore, we Władysław, by virtue of God, the King of Poland, and also the duke supreme of the lands of Cracow, Sandomierz, Sieradz, Łęczyca, Cuyavia, Lithuania, lord and heir of Pomerania and Russia, etc., and Aleksander alias Witold, Grand Duke of Lithuania, and also the lord and heir of the lands of Russia, etc., do signify by means of this present tenor, to everyone whosoever may be concerned, those present and future ones, who should ever have obtained this present notice, such as the lands of Lithuania and their residents, subjected to our dominion, whereto we have frequently extended our hand of liberality and, endeavouring for the successful progresses of theirs, multiply frequently directed our efforts to render their status and condition worthier always: then, in our fervent desire and longing for solidifying and re-establishing the same perpetually in their devotion of the assumed faith, so that the Most High, by means of whose provision and through our labour they have received the light of the faith, toward the praise and glory of his name and augmentation of this same Catholic faith, may re-confirm them by the anointment of his grace. Because, should we frequently re-produce to them the donations of our munificence, then, to the most exceeding extent, do we desire that they be revived through the spiritual graces and be agitated to alienate them through legitimate studies and labours of any sort.


Whoever, so that they may even more opportunely exercise themselves in the constancy of the faith and thrive from virtue to virtue, by deposing from the neck of theirs and releasing the yoke of servitude, wherein they have thus far remained bound and fettered, out of our innate clemency of benignity: to those do we concede and lavish the liberties, immunities, graces, exemptions, and privileges, as customary with Catholics, according to the contents of the articles subscribed within this present tenor.

1. And firstly, although since the time that we assumed the crown of the Kingdom of Poland, having recognised the clarity of the Catholic faith, by inspiration from the Holy Spirit, for the increase of the Christian religion, and for the sake of a decent state and convenience of our aforementioned Lithuanian lands, appropriated, incorporated, connected, unified, adjoined, confederated with the lands and dominions thereto adjacent and connected to the aforesaid our Kingdom of Poland, upon unanimous consent of ours and of the other brethren of ours and of all the barons, nobles, the procurers, and boyars of the same land of Lithuania, by way of voluntary accession and agreement; willing, however, to re-establish the prefaced lands of Lithuania in the bettered certitude, security, and guardianship, and to procure perpetual convenience for the same, because of the hostile assaults and artifices of the Teutonic Knights, and those adherent thereto, and of the other enemies, whosoever they be, who strive to demolish the aforesaid lands of Lithuania and the Kingdom of Poland, devising for the same to be destroyed; these same lands which we always have hitherto had and do have until now, with the full dominion and by means of the right, unspoiled and compound, from our ancestors and by the order of begetting, as much as the legitimate lord, by the will of the barons, nobles, boyars, upon their ratification and applied consent, we do once again and anew incorporate, inviscerate, appropriate, conjugate, append, confederate, and annex for time perpetual, resolving that these, with all the dominions, lands, duchies, principalities, districts, properties of theirs, and with all the right, unspoiled and compound, be always unified, for time perpetual with the crown of the Kingdom of Poland, irrevocably and indisputably.


2. Furthermore, all the churches of the aforesaid lands of Lithuania, the cathedrals as well as collegiate-churches, parochial and convent churches, to wit, in Wilno elsewhere therein erected, and to be erected, founded and those meant to be founded, in all their liberties, immunities, privileges, exemptions and customs complete shall we conserve through this series [i.e., writ] according to the custom of the Kingdom of Poland.

3. The barons as well as the nobles [and] boyars of our aforesaid lands of Lithuania, in the donations, privileges and concessions given, granted, and bestowed to the same by us, insofar as the Catholics and the subjects to the Roman Church, and those to whom the jewels [i.e., tokens of honour or office] have been conceded: may they rejoice with them, participate in, and have the usufruct and enjoyment from them, exactly in the way the barons and the nobles of the kingdom of Poland acquire and have the usufruct and enjoyment from theirs.

4. Likewise, the aforesaid barons and the nobles acquire their goods paternal by means of equal right, as the barons of the Kingdom of Poland recognise the obtainment of theirs, and our donations for which they have obtained the letters effectual from us, re-enforced by perpetual strength: may they similarly obtain and have the liberal ability to sell, exchange, alienate, and donate these same, and to convert them for their uses; this however to be subject to our consent specially accessed to this end, so that, whenever these same are to be alienated, exchanged, or donated, these shall be revoked publicly before us or our officials, according to the customs of the Kingdom of Poland.

5. Likewise, after the death of the father, the children shall not be deprived of their hereditary goods, but they shall possess them together with their successors, accordingly as do the barons and the nobles of the Kingdom of Poland possess those of theirs and convert them into their pleasing uses.

6. Similarly, they may assign to their wives their dowers in goods and villages, which they have, or shall have, from paternal succession or our concession perpetual, according as they are assigned in the Kingdom of Poland.


7. And, the aforesaid barons and nobles of the Lithuania land shall be able to only couple their daughters, sisters, female-consanguines with Catholic husbands and propound matrimony in accordance with the gracious purpose of their will and in accord with the custom of the Kingdom of Poland as has been observed since time ancient.

8. Nevertheless, by means of these concessions of liberties, the barons shall not be thwarted from constructing and erecting castles, making military expeditions and offering tributes, as otherwise rendered necessary in accordance with the custom of old.

9. This being specifically expressed: that all the barons and nobles of the lands of Lithuania ought to sustain and preserve the fidelity and constancy as due with the Christian faith towards us, to wit, Władysław the King of Poland and Aleksander alias Witold, the Grand Duke of Lithuania, and to our successors, exactly as it is habitual with the barons and nobles of the Kingdom of Poland to sustain and preserve the same towards their kings. For which the barons, boyars, and procurers of the aforesaid lands of Lithuania have already presented us with oaths, likewise as this is comprised in the letters of theirs that they have reciprocally conceded betwixt themselves, together with the barons of the Kingdom of Poland.

10. In this same way, under the faith of the oath and under the pain of deprivation of their goods, to none of the princes or barons, or other people of whatever condition, whosoever should be willing to stand opposite to the lands of the Kingdom of Poland, shall they execute or bestow counsel, favour, or aid, but shall pursue them as enemies of the land and dominion of Lithuania with all the forces, and having consideration toward nobody else save for ourselves and our successors, according as this is what the aforesaid barons and nobles, for themselves and their posteriors, have offered and done the stipulation through the faith of the oath.


11. Likewise, the dignities, seats, and offices, as they are instituted in the Kingdom of Poland, shall likewise have been instituted and established, to wit, in Wilno the voivode and castellan of Wilno, and finally in Troki and in other locations, wherever we may perceive it worth procuring according to the predilection of our will, so that they endure for perpetual time.

12. And likewise, dignitaries shall not be elected unless they be worshipers of the Catholic faith and subjects to the Holy Roman Church, etc. And, also, the land’s offices perpetual, these being the dignities and castellans, etc., unless these be conferred to the worshipers of the Christian faith and such officials be admitted to our counsels, and may they be present with those as long as the treatment is practised for the public good; for the disparity in the cult oftentimes induces diversity in the minds, and counsels exposed thereby that are bequeathed to be observed in secrecy.

13. Likewise, all those to whom the liberties and privileges of this kind have been conceded, shall never desert us or recede from the same, namely, Władysław the King of Poland and Aleksander Witold the Grand Duke of Lithuania, while we live, and from our successors, the kings of Poland and dukes of Lithuania to be established and placed by us and our successors, but under the faith and honour equally, and under the onus of oath, they shall faithfully and firmly adhere to us and to our successors with their favours, counsels, and aid, for time perpetual and everlasting.

14. Thus, may this be added that the aforesaid barons and nobles, etc., of Lithuania after the death of Aleksander alias Witold the Grand Duke shall have or elect no-one new as grand duke and lord of Lithuania save for the one whom the King of Poland or successors of the same, with the counsel of the prelates and barons of Poland and of the lands of Lithuania, shall have considered elected, established and placed.


Thus, similarly, the prelates, barons and nobles of the Kingdom of Poland, with the King of Poland deceasing without children and legitimate successors, ought not elect a king and lord for themselves without the knowledge and counsel of ours, to wit, of Aleksander the Grand Duke and the aforesaid barons and nobles of the lands of Lithuania, according to the course and contents of the first letters.

15. Furthermore, the aforesaid liberties, privileges and graces ought solely to be used and enjoyed by those barons and nobles of the land of Lithuania to whom the coats-of-arms and jewels of the nobles of the Kingdom of Poland have bene conceded, and worshipers of the Christian religion, subjects of the Roman Church, and not schismatic or other infidels.

16. Also, all the letters whichever we have conceded and given to the Kingdom of Poland and the lands of Lithuania seven or eight years past and after or concerning our coronation, by this present tenor we do confirm, ratify, approve, and impose thereupon the perpetual power, having them existent and inserted [as part of this present privilege].

17. This to be specifically added and expressed: that the aforesaid barons and nobles of the Kingdom of Poland and of the lands of Lithuania shall celebrate the conventions and parliaments, whenever it might be necessary, in Lublin or in Parczow or in other fitting places, upon our permission and will, to the better advantage and utility of the Kingdom of Poland and the aforesaid lands of Lithuania.

18. Furthermore, we Aleksander alias Witold, upon the permission of the most serene prince, lord Władysław the King of Poland, our dearest brother, elect to the coats-of-arms and jewels of the nobles of the Kingdom of Poland the below-written nobles of our lands of Lithuania, which these nobles of the Kingdom of Poland simultaneously have received, to the fraternity and consanguinity together with every one that draw their origin from their own lineage.

And primarily, the nobles [as follows:] [of the] Lelywa [sc. Leliva] [coat-of-arms], Monywid [sc. Moniwid] the voivode [resp. palatine] of Wilno; lykewyse, [of the] Zadora [coat-of-arms], Jawno, the voivode of Troky; [of the] Rawa [coat-of-arms], Mynigal [sc. Minigał], castellan of Wilno; [of the] Lisy [coat-of-arms], Sunigal, castellan of Troky; [of the] Jastrzębcy [Jastrzębiec] or Łazanki alias Bolesty [coat-of-arms], Nagora, called Nemir [Polish ver.: Niemiery]; [of the] Trąbki [Lat. ver.: Tramby] [coat-of-arms], Hostykon; [of the] Topory [coat-of-arms], Butrym; [of the] Łabęcie [sc. Łabędź] alias Skr[z]yńscy [Lat. ver.: Labancz alias Skrzinsczy] [coat-of-arms], Goligunt; [of the] Poraje [sc. Poraj] [coat-of-arms], Mikołaj Bylimin; [of the] Dembno [sc. Dębno], Korewa; [of the] Odrowąs [sc. Odrowąż; Lat ver.: Odrowansch], Wyszegierd [Lat. ver.: Wyssegerd]; [of the] Wadwicz [coat-of-arms], Piotr Mondygiert [Lat. ver.: Mondygerd]; [of the] Dria [sc. Dryja] [coat-of-arms], Mikołaj Tawtygierd; [of the] Habdaniec [sc. Abdank] [coat-of-arms], Jan Gas[z]tołd; of the Połkoza [sc. Połukoza/Półkozic] [coat-of-arms], Wołczko Kutwa [Lat. ver.: Wolczco Culwa]; [of the] Gryffowie [Lat. ver.: Grifones] [sc. Gryf] [coat-of-arms], Butowd; [of the] Srzeniawa [sc. Szreniawa] [coat-of-arms], Jadald [Lat. ver.: Jadath]; [of the] Pobodze [sc. Pobóg] [Pol. ver.: Popodze] [coat-of-arms], Kalon [Lat. ver.: Ralon]; [of the] Grzymała [coat-of-arms], Jan Rymowidowicz; [of the] Zaremba [coat-of-arms], Ginet Konczewicz; [of the] Pierzchała [coat-of-arms], Dawxa; [of the] Nowyna [coat-of-arms], Mikołaj Boynar; [of the] Działosza [coat-of-arms], Wołczkon Kokuthowicz [Lat. ver.: Rocuthowicz]; [of the] Kopacz [coat-of-arms], Gedorwoch [Lat. ver.: Gethawoth]; [of the] Rola [coat-of-arms], Dangiell; [of the] Sirokomla [Syrokomla] [coat-of-arms], Jakub Mingel; [of the] Kot Morski [Lat. ver.: Cattus marinus] [coat-of-arms], Wojsznar Wilkolewicz; [of the] Powała [coat-of-arms], Irzy [Jerzy] Sangaw; [of the] Pomian [coat-of-arms], Saka; [of the] Doliwa [coat-of-arms], Naczkon; [of the] S[z]arza [coat-of-arms], Twerburt [Lat. ver.: Twerbuth]; [of the] Dolanga [sc. Dołęga] [coat-of-arms], Monstwild; [of the] Bogoria [coat-of-arms], Stanislaw Wiszynga [Lat. ver.: Wissigin]; [of the] Janina [coat-of-arms], Wojszym Danczykowicz [Lat. ver.: Daneycouicz]; [of the] Bychawa [coat-of-arms], Monstold; [of the] Świnka [coat-of-arms], Andrzej Dewknetowicz; [of the] Rolda [Lat. ver.: Kolda] [coat-of-arms], Mynimund Seśnikowicz; [of the] Sulima [coat-of-arms], Bodywił [Lat. ver.: Rodywil]; lykewyse, [of the] Nalencz [sc. Nałęcz] [coat-of-arms], Koczan; [of the] Lodza [sc. Łodzia] [coat-of-arms], Miczuch; [of the] Gelitowe [sc. Jelita] [coat-of-arms], Gerdud; [of the] Korczakowie [sc. Korczak] [coat-of-arms], Czuppa; [of the] Biała [coat-of-arms], Mojdylon Czuszołowicz [Lat.ver.: Woydilon Kusolowicz]; [of the] Wanczyk [Lat. ver.: Wanzik] [sc. Wężyk] [coat-of-arms], Koczan [Lat. ver.: Conczan] Sukowicz; [of the] Czolek [sc. Ciołek] [coat-of-arms], Jan Ewil; [of the] Godzamba [sc. Godziemba] [coat-of-arms], Stanisła Buthowthowic [Butowtowicz]; [of the] Osmorog [sc. Ośmioróg] alias Gieralth [sc. Gierałt], Sugurt of Kieslinia [Lat. ver.: de Reszkymi], etc.

Which arms, jewels and calls shall assuredly, since now, in aforetime and for time perpetual, be enjoyed anywhere, and acquired, by the aforesaid nobles, procurers, and boyars of the lands of Lithuania, according as those aforesaid nobles of the Kingdom of Poland habituate to usufruct and acquire the same.

So that all the things put forward herein might assume corroboration and more fruitful a surety, we have these presents [i.e., this letter] confirmed by our seals, to the presence and consciousness and gratefulness of the lords reverent in Christ: Mikołaj, archbishop of Gniezno; Wojciech of Krakow; Jan of Włocławek; Piotr of Poznan; Jakub of Płock; Mikołaj of Wilno; John, elected metropolitan of Lwów; Maciej of Przemyśl; Michał of Kiev; Grzegorz of Vladimir; Zbigniew of Kamieniec, elected bishops of the churches whilst the churches of Chełm and Ceretensus[?; actually, et caeteris = and other] were vacant; and also, the eminent, worthy and strenuous: Krystyn, castellan of Cracow; Jan of Tarnow, Cracow’s; Mikołaj of Michałów, in Sandomierz; Sędziwój of Ostroróg, in Poznan; Maciej of Wąsosza, Kalisz’s; Jakub of Koniecpol, in Sieradz; Jan Ligęza of Lanczyca [sc. Łęczyca]; Maciej of Łabiszyn, in Brest; Janusz of Kościelec, in Gniew, the voivodes; Michał of Bogumiłowice, Sandomierz’s; Jan of Szczekociny, Lublin’s; Dobiesław of Olesznica [sc. Oleśnica], in Wojnicz; Floryan of Rokitnica [Lat. ver.: Corithnicza], in Wiślica; Krystyn of Koziegłowy, in Sącz; Marcin of Kulikowo [Lat. ver.: Krolikowo], in Gniezno; Klimunt of Mokrzko [sc. Mokrsko], Radom’s; Domarat of Kobylany, in Biecz; Mostyć of Staszów [?], Poznan’s; Janus[z] of Tulis[z]ków, Kalisz’s; Marcin of Kalinowa, in Sieradz; Piotr of Włoszczowa, in Dobrzyń; Wojciech [Lat. ver.: A{da}lbertus] of Kościół, in Brest; Jan of Lankoszyn, in Lanczyca [Łęczyca]; Krystyn of Kruszwica; Jan of Lazuchowo[?], in Zawichost; Marcin of Lubnica, in Brzeziny; Stanisław Gamrat of Połaniec; Jan of Bogumiłowice, in Czechowo; Maciej Kot of Nakło; Grot of Janczowice, in Małogost; Iwan of Obichów, in Śrzem [sc. Śrem]; Janus[z] Furman of Międzyrzec, the castellans; Zbigniew of Brzezie, marshall of the kingdome of Poland; Piotr Szaffraniec, the chamberlayne; Marcin of Wrocimów [sc. Wrocimowice], the standard-bearer of Cracow; Paweł of Bogumilice [sc. Bogumiłowice], Cracow’s; Mikołaj of Strzelce, Sandomierz’s; Mikołaj of Czarnków, Poznan’s; Jaka of Kailsz; Andrzej of Lubraniec, in Cuyavia; Piotr of Widawa, in Sieradz; Mikołaj of Suchodoły [Lat. ver.: Suchdol], in Lublin; Piotr of Tur, in Lanczyca [sc. Łęczyca], the judges.

Pursued in the town of Horodło, on the river Bug, at the general Sejm, on the second day of the month of October, in the year of the Lord one-thousand four-hundred and thirteen. Done through the hands of the reverent in Christ, father lord Wojciech, bishop of Cracow, the supreme chancellor of the Kingdom of Poland, our sincerely beloved. Written verily through the hands of Ciołek, canon of Sandomierz, our secretary.

Translated © by Tristan Korecki, Philip Earl Steele

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 09 Vas 2020 19:53 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina
Cедмица.RU
Церковно-Научный Центр «Православная Энциклопедия» По Благословению Святейшего Патриарха Московского и Всея Руси Кирилла
http://www.sedmitza.ru/lib/text/443955/

Из постановления Городельского сейма об унии Литвы с Польшей и о привилегиях католиков Литовского княжества (1413 г. 2 октября)

Приводится по изданию: Уния в документах. Минск, 1997. № 3. С. 68-71


Акт Городельской унии 2 октября 1413 г.


2 октября 1413 г.

Выдержка:

1. Прежде всего в то время, когда по воздействию животворящего Духа, восприняв свет католической веры, возложили мы корону королевства Польского, то для прибавления христианской веры, доброго положения и пользы земель наших Литвы, их самих с землями и владениями, им подчиненными и с ними связанными, названному королевству нашему Польскому присвоили, инкорпорировали, соединили, объединили, присоединили, союзом связали с согласия единодушного нашего и других братьев наших и всех панов, шляхтичей и бояр той же земли Литовской с воли и согласия. Однако, желая названные выше земли Литовские, ради враждебных нападений и козней крестоносцев и к ним примыкающих всяких других врагов, которые стремятся разорить названные земли Литовские и королевство Польское и разрушение их замышляют, в уверенности, безопасности и лучшем попечении сохранить и о постоянной для них пользе позаботиться: те же самые земли, которые всегда, в полном господстве, на праве чистом и смешанном, до сих пор держали и держим от предков наших по праву рождения, как государи законные, с воли, одобрения и согласия панов, шляхтичей и бояр, в названное королевство Польское снова инкорпорируем, внедряем, присваиваем, соединяем, присоединяем, союзом связываем и навсегда скрепляем, определяя их самих со всеми их владениями, землями, панствами, княжествами, волостями, имениями, и на всяком праве чистом и смешанном всегда быть едиными невозвратно и нерушимо с короной королевства Польского.

2. Также все церкви и весь клир названных выше земель Литвы, как соборные, монастырские, приходские, общинные, виленские и остальные, в тех (землях) воздвигнутые и которые будут воздвигнуты, основанные и которые будут основаны, во всех их свободах, иммунитетах, привилегиях, изъятиях и обычаях общих сохраняют согласно обычаю королевства Польского.

3. Паны (и) также бояре-шляхта земель наших, названных выше, дарениями, привилегиями и пожалованиями, им нами дарованными, данными, удельными, только католики и Римской церкви подвластные, и кому гербы пожалованы, наслаждаются, владеют и пользуются, как паны и шляхта королевства Польского своими владеют и пользуются.

4. Также паны и шляхтичи, названные выше, своими вотчинами (отцовскими имениями) на равном праве владеют, как паны королевства Польского своими обычно (как принято) владеют и пожалования наши, на которые имеют грамоты, от нас действующие и утвержденные крепостью вечной силы, подобным образом будут владеть и иметь свободную возможность их продавать, менять, отчуждать, дарить и в пользу свою обращать, однако с нашего согласия, особенно для каждого случая данного, как для их отчуждения, обмена или дарения перед нами или нашими урядниками по обычаям королевства Польского будет определено.

5. Также после смерти отца дети не должны быть лишены наследственных имений (вотчин), но должны ими с наследниками (передавая по наследству) владеть, как паны и шляхтичи королевства Польского своими (вотчинами) владеют и в благоприятное пользование обращают.

6. Равным образом женам своим привенки в имениях и дворах, которые по наследству от отца или согласно пожалованию нашему в вечность имели или будут иметь, могут определять (назначать), как в королевстве Польском определяются (назначаются). Дочерей или сестер, родственниц или свойственниц своих означенные выше паны и шляхтичи земель Литовских могут сочетать браком только с католиками и отдавать замуж по благоугождению их воли и по обычаю королевства Польского, от старины соблюдаемому.

7. Не в противоречие этим дарованным свободам, паны обязуются строить и исправлять крепости и военные дороги и платить подати по старинному обычаю.

8. Особливо выражается то, что все паны и шляхтичи земель Литовских верность и подобающее христианской вере постоянство нам, Владиславу, королю польскому, и Александру Витовту, вел. кн. литовскому, и преемникам нашим обязаны будут держать и хранить, как паны и шляхтичи королевства Польского своим королям привыкли держать и служить, о чем паны, бояре и знать земель Литовских, выше названные, присягою (клятвою) уже нам поручились, как яснее в грамотах их, в которых они с панами королевства Польского взаимно согласились, содержится. Равным образом под клятвою верности и под (страхом) лишения своих имений никаким князьям или панам или другим, какого ни было сословия людям, желающим противостоять землям королевства Польского, ни советом, ни благоприятствованием, ни помощью не будут служить и помогать.

9. Также достоинства, места и должности, как они установлены в королевстве Польском, будут учреждены и установлены в Вильне — воеводство и каштелянство Виленское, а также и в Троках и в других местах, где лучше окажется полезным, по нашему благоволению, на вечные времена. Также и урядником назначаются только католической веры поклонники и подвластные святой Римской церкви. Также и все постоянные уряды земские, каковы суть должности, каштелянства, жалуются только исповедникам христианской (католической) веры и к совету нашему допускаются, и в нем присутствуют, когда обсуждаются вопросы о благе государства, потому что часто различие в верах приводит к различию в умах (мнениях), и оказываются через это известными такие решения, каким полагается в тайне быть сохраняемым.

10. Также все те, которым такого рода свободы и привилегии пожалованы, пусть никогда нас, Владислава и Александра Витовта, вел. кн. Литовского, пока мы живы, и наших преемников, Великих князей Литовских, не оставляют и ни от нас, и ни от наших преемников не отступают, но верно и честно повинуются и силою присяги (клятвы) верно и крепко к нам и нашим преемникам, Великим князьям Литовским, будут привязаны милостями, советами и помощью всегда и навеки.

11. К этому еще добавляется, что названные выше паны и шляхтичи Литвы после смерти Александра Витовта, теперешнего князя, никого не будут иметь или выбирать вел. кн. и господарем Литвы, как только кого король Польский и его преемники по совету с прелатами и панами Польши и земель Литвы сочтут необходимым избрать, поставить, поместить. Одинаково также прелаты, паны и шляхтичи королевства Польского, когда король польский умрет без детей и законных наследников, не должны выбирать себе короля и государя без ведома и совета нашего, т. е. вел. кн. Александра, панов и шляхтичей названных выше земель Литвы, по силе и содержанию прежних грамот.

12. Сверх того, названными выше свободами, привилегиями и милостями только те паны и шляхтичи земли Литовской могут владеть и пользоваться, которым оружие и гербы шляхтичей королевства Польского пожалованы, и почитатели христианской религии, Римской церкви подвластные, не схизматики или другие неверующие.

13. Также все грамоты, какие королевству Польскому и землям Литвы и раньше, семь или восемь лет, и после или во время коронации нашей пожаловали и даровали, силою настоящего подтверждаем, ратифицируем, апробируем и постоянную силу даем им.

14. Особенно же добавляется и выражается, что названные выше паны и шляхтичи королевства Польского и земель Литвы в сеймы для совещаний, когда необходимость будет, в Люблине или в Парчове и в других пригодных местах с согласия воли нашей будут собираться для лучшей выгоды и пользы королевства Польского и названных выше земель Литвы.

Совершено в гор. Городле на р. Буге на общем сейме во второй день месяца октября в год Господень 1413.

-----------------------------------------------

Этот текст есть и в сборнике:

Белоруссия в эпоху феодализма, том 1.
https://books.google.lt/books?id=TQXODA ... 13&f=false

И тут:

Хрестоматия по истории СССР, т. I, М., 1938, стр. 286—294.
http://www.tarnautojai.lt/memo/modules/ ... e&artid=42

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 22 Bir 2021 19:13 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina

https://www.facebook.com/groups/1533380 ... nt_mention

Kęstutis Čeponis

----Valery Hrečka Великое княжество Литовское (ВКЛ) - Существовало с середины XIII века ---

Достаточно прочесть эту совковую сказку, и можно дальше не читать.... :)

Во первых, Литовская Держава существовала как минимум с 9 века.

Во вторых, в ней правили не князья, а литовские короли (во всех западных источниках 13-14 веков их титул rex - король).

В третьих, можно считать что так называемое "Великое Княжество Литовское" теоретически появилось только после Кревского соглашения о свадьбе и крещении Литвы в 1385 г., когда Литовское Королевство и Польское Королевство попали под управление их общего короля Йогайлы.

С Городельской унии в 1413 г. титул Йогайлы был Lyttwaniae princeps supremus, а Витаута - magnus dux Lyttwaniae.

Затем в 1430 г. появилось и новое название Литовской Державы - Magnus Ducatus Litvaniae.

И только в 1529 г. появился перевод на славянский язык - Великое Княжество Литовское.

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 07 Lap 2021 17:10 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina
----Витовт являлся последним Великим князем Литовским, при котором ВКЛ была реально независимым государством.---

Забудьте все те сказки, которыми вас нашпиговали в ваших школах. :)

Не последним, а первым. :)

Витаутас был первым монархом Литвы, у которого появился титул magnus dux Lyttwaniae.

Титулы Йогайлы и Витаута в Акте Городельской унии в 1413 г. (http://polishfreedom.pl/dokument/unia-w-horodle):

Wladislaus Dei gratia rex Poloniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cuyaviae, Lyttwaniae princeps supremus, Pomeraniae Russiaeque dominus et haeres etc.

Allexander alias Vytowdus magnus dux Lyttwaniae necnon terrarum Rusiae dominus et haeres etc.

Официальные титулы литовских монархов:

На латыни:

Gedeminne, dei gratia Lethphanorum (Lethphinorum, Lethowie, Litwanorum, Lectowinorum), Ruthenorumque (Ruthorum) rex, princeps et dux Semmigaliae (Gediminas)

Gedeminus rex Lithuanorum et multorum Ruthenorum (Gediminas)

Vithenus rex Lethowinorum (Vytenis)

Helgerdi suppremi principis lithwanorum (Algirdas)

Algerdes rex Letwinorum (Algirdas)

Algerdes supremus princeps Luthwanorum (Algirdas)

Wladislaus dei gratia rex Poloniae, Lithuaniae, Russiae etc (Jogaila, pasikrikštijęs Vladislovo vardu)

Wladislaus dei gracia rex Polonie Litwanie princeps supremus et heres Russie etc (Jogaila, pasikrikštijęs Vladislovo vardu)

Wladislaw z Božyey milosti korol polski, i litowskij i ruskij i innych žeme hospodar (Jogaila, pasikrikštijęs Vladislovo vardu)

А вот примеры титулатуры литовских владык на немецком:

Jagel obirster kung der Littouwen (Jogaila)

Jagal von gotis gnaden groser koning zcu Littauwen (Jogaila)


_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
StandartinėParašytas: 29 Gru 2021 22:07 
Atsijungęs
Svetainės tvarkdarys
Vartotojo avataras

Užsiregistravo: 05 Spa 2006 01:16
Pranešimai: 27135
Miestas: Ignalina

https://www.facebook.com/groups/1832680 ... &ref=notif

Antanas Kočerauskas

1413 m., Lietuvai ir Lenkijai sudarius Horodlės uniją. Būtent tada Lietuva įvardijama kaip Didžioji Kunigaikštystė ir Lietuvos valdovai tampa kunigaikščiais, o iki to laiko buvo karaliai.

Kęstutis Čeponis

Antanas Kočerauskas, ir kurioje gi vietoje Horodlės unijoje Lietuva įvardinta Didžiąja Kunigaikštyste? :)

Nėra ten tokio įvardijimo.

Yra tik Jogailos ir Vytauto titulai:

Proinde nos Wladislaus Dei gratia rex Poloniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cuyaviae, Lyttwaniae princeps supremus, Pomeraniae Russiaeque dominus et haeres etc. et Allexander alias Vytowdus magnus dux Lyttwaniae http://polishfreedom.pl/dokument/unia-w-horodle

Antanas Kočerauskas, titulai ir valstybės pavadinimas yra skirtingi dalykai.

Lietuvos valdovas ten yra Jogaila - Lyttwaniae princeps supremus (aukščiausiasis Lietuvos valdovas).

Apie jokią Lietuvos Didžiąją Kunigaikštystę ten nėra nei žodžio. :)

P.S. Kaip tik todėl aš pastoviai piktinuosi, kad iki šiol nėra normalaus sąvado viduramžių Lietuvos politinių dokumentų originalo kalbomis.

Vietoje to pateikiami blogi arba apskritai tyčia iškraipyti vertimai arba tik jų ištraukos.

---------------------------------------------------------

https://www.facebook.com/vidmantas.bori ... &ref=notif

Kęstutis Čeponis

Gedimino laikais jokio LDK dar nebuvo - buvo Lietuvos Karalystė (regnum) su niekam nepavaldžiais Lietuvos kunigais (rex - šaltiniuose lotynų kalba) (šiuolaikine terminologija - karaliais).

Lietuva ir jos valdovai tik nuo Jogailos tapimo Lenkijos karaliumi formaliai tapo Lenkijos karaliaus vasalais.

Vytautas nuo tada jau vadinamas dokumentuose Allexander alias Vytowdus magnus dux Lyttwaniae.

O Jogaila - Wladislaus Dei gratia rex Poloniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cuyaviae, Lyttwaniae princeps supremus, Pomeraniae Russiaeque dominus et haeres etc.

_________________
Tautos jėga ne jos narių vienodume, o vienybėje siekiant pagrindinio tikslo - Tautos klestėjimo.


Į viršų
 Aprašymas Siųsti asmeninę žinutę  
Atsakyti cituojant  
Rodyti paskutinius pranešimus:  Rūšiuoti pagal  
Naujos temos kūrimas Atsakyti į temą  [ 11 pranešimai(ų) ] 

Visos datos yra UTC + 2 valandos [ DST ]


Dabar prisijungę

Vartotojai naršantys šį forumą: Registruotų vartotojų nėra ir 3 svečių


Jūs negalite kurti naujų temų šiame forume
Jūs negalite atsakinėti į temas šiame forume
Jūs negalite redaguoti savo pranešimų šiame forume
Jūs negalite trinti savo pranešimų šiame forume
Jūs negalite prikabinti failų šiame forume

Ieškoti:
Pereiti į:  
Powereddd by phpBB® Forum Software © phpBB Group
Vertė Vilius Šumskas © 2003, 2005, 2007